به یاد .....

به یاد ....

82-5-20

باز باید برگردم به گذشته های دور و رویایی خودم ،گذشته هایی که هر چند به دور از واقعیت بودند اما باز برای من دوست داشتنی. گذشته هایی که من با آنها زندگی می کردم . روزهای خوبی داشتم  تک و تنها با رویا و غمهای خودم زندگی آرامی داشتم .

با ورود به این زندان سرد و بی روح کم کم همه چیز یادم رفت حتی نوشتن چیزهای ساده در حالی که در گذشته تنها همدمم کاغذ و قلم بود ،اما حالا کاغذ و قلم هم با من نیستند چرا که اصلا نمی توانم چیزی بنویسم ،همه چیز حتی کاغذ سفید هم با من بیگانه است ،انگار ما هیچ وقت با هم نبو دیم .دلم برای نوشتن چیزهای قدیمی تنگ شده است ،با خواندن آنها همه چیز برایم بازگو می شود ،خاطرات تلخ و شیرین .دوباره می خوام مثل گذشته ها باشم  مثل اون وقتا فکر کنم و بنویسم .

ای کاش می شد انسان به اولین عشقش می رسید  یا برای همیشه با دنیای عواطف خداحافظی می کرد ،کاش می شد عشق را طور دیگری معنا میکرد ،کاش می شد،..ای کاش عشق شیشه ای بود و قلوه سنگی بر می داشت و با آن تمامی شیشه های دنیا را در هم می کوبید ،کاش عشقی نبود ،کاش می شد زندگی بدون عشق را هم تجربه می کرد ،کاش می شد از دیوار آرزوها بالا رفت و به هر چه خواهی رسید ،یا ای کاش هیچ دیواری وجود نداشت  و ای کاش می شد به جواب تمام کاشهای زندگی رسید ......

ولی افسوس که در اینجا هیچ جوابی برای هیچ سوالی نیست .....

به یاد ......

سلام به همه دوستان گلم .

این پستهایی که شما می بینید و می خونید همشون خاطراتی هستند که من 10 ساله دارم باهاشون زندگی می کنم و برای کسانی می نویسم که هنوز هم عاشقی را دوست دارند.

به یاد ....

به یاد .....

ما هر کدام نیمه گمشده ای داریم که باید بیا بیمش ،آنگاه تکامل است و بالندگی ..

دوران کودکی را با محبت پدر و آغوش گرم مادر سپری می کنیم . در نوجوانی دوستان همدل و همراه ،شیر ین ترین روزهایمان را می سازند و جوانی ما با عشق پر شور و زنده است .این یک نیاز طبیعی است و خداوند آنرا در ما به ویدیعه نهاده است .

زندگی چون روزگار چهار فصل دارد .پاییز،زمستان،بهار و تابستان و بی شک جوانی ،بهار زندگی است ،فصل شیدایی و دلدادگی ،و آنچه رنگ طراوت و نشاط به این دوران پر فروغ می بخشد ،عشق است........

جوان اهل دل است ،با قلبش می بیند ،با احساسش زندگی می کند و در همین ایام بزرگترین قدم زندگیش را بر می دارد ،و یقینا نقطه عطف زندگی ما                عشق است

81-9-29

به نام آنکه عشق آفرید و مهر و محبت را و در جوار آن وفای به عهد.

سلام ای تنها بهانه برای نفس کشیدن

هنوز هم پر میکشه دل واسه به تو رسیدن

خب عزیزم از چه بنویسم ،از چه کس و به خاطر چی ؟این سومین نامه بدون جوابیه که واست مینویسم.چرا وارد زندگی من شدی،منی که تو زندگیت هیچ جایی ندارم ؟هنوز نتونستم واسه این سوال جوابی پیدا کنم.همیشه دلم می خواست با تو باشم در واقع این تنها آرزویم بود که بتوانم دوستت داشته باشم ،اما میترسم که هیچ وقت به آرزویم نرسم،ولی بدون که هرگز نا امید هم نمیشم ،بلاخره روزی خواهد رسید که تو هم دوستم داشته باشی ،روزی خواهد رسید که عاشقم بشی،و روزی خواهد رسید که.....

بعضی وقتها با خودم خلوت می کنم و می گم ای کاش هیچ وقت تو را نمی دیدم ،ای کاش می تونستم دوستت نداشته باشم وای کاش ...اما بعد میگم نه ،چرا که من دختری را دیدم که زیبا بود ،چرا که زیبایی را دیدم که می توان دوستش داشت .اما افسوس ،افسوس که عشقم را باور نداری .با این حال ای دختر رویاهای سبز من هنوز دوستت دارم و خواهم داشت تا لحظه مرگ ،چه بخوای چه نخوای دیگه من عاشقت شدم و یک عاشق هم هیچ وقت نا امید نخواهد شد . عزیزم یا روزی خواهد رسید که با تو باشم  یا در عشق تو و آرزوی رسیدن به چشمهای نازت از دنیا خواهم رفت.

عزیزم حالا کجایی و چکار می کنی نمی دونم ولی بدون کسی هم هست که تو را دوست دارد و عاشقانه تو را می پرستد،حالا چرا نمی تونم با تو باشم فقط خدا می دونه ...خب عزیزم خطهای کاغذ بی زبان همین طوری دارن سیاه میشن بدون اینکه حتی یکبار نگاشون کنی .اگه بخوام برات بگم شاید بشه صد تا کتاب که هر صفحش قصه چتد تا درد و چند تا عذاب .....

در آرزوی روزی هستم که جواب یکی از نامه هامو بگیرم......

در آرزوی روزی هستم که بگویی دوستت دارم .....

در آرزوی روزی هستم که یک بار برام بخندی ......

در آرزوی روزی هستم که تا همیشه با تو و در کنارت باشم .....

و در آرزوی روزی که......

"چه آرزوهای محالی"                                         کسی که همیشه و در همه حال خواهان توست...

برسد به دست دختر رویاهای سبز من..

به یاد.....

به یاد.....

81-9-8

به نام آنکه عشق آفرید و مهر و محبت را و در جوار آن وفای به عهد....

سلام بهانه قشنگ من برای زندگی ،آره بازم منم همون دیونه همیشگی

فدای مهربونیات چه می کنی با سرنوشت دلم تنگ شده بود ، این نامه را واست نوشت...

گفتم واست نامه بدم نگی عجب چه بی وفاست با اینکه من خوب می دونم جواب نامه با خداست .

اگه به یاد روزهای گذشته می افتم ،روزهایی که در رویای خودم پیش تو بودم آهی از دل میکشم و چند قطره اشک از دیده می بارانم .عزیزم من با نوشتن ای نامه ها فقط می خوام با تو حرف بزنم نامه هایی بدون هیچ جوابی ...

خب عزیزم تو از خودت بگو ،از زندگیت،از عشقت، از رویاهات، از دوست داشتنت، از ...چیزهایی که تو از من دریغ کردی ،ولی باور کن هنوز هم دوستت دارم و خواهم داشت ،حتی اگر هیچ وقت نتوانم پیش تو باشم .بدون بی تو من خیلی تنهام ،تنهای تنها، تنهاتر از هر کس دنیا .

در این زندان سرد و بی روح تنها چیزی که باعث می شه گذر زمان را احساس نکنم این کاغذ و قلم و رویای با تو بودنه .  ای کاش روزهای رویایی من  هیچ وقت به پایان نمی رسید ،ای کاش در آن زمان،در آن روزهای رویایی زمان متوقف میشد ،ای کاش میشد همیشه عاشق ماند، ای کاش میشد هیچ موقع عاشق نشد و ای کاش میشد به جواب تمام کاشهای زندگی رسید ولی افسوس...همیشه در آرزوی روزی هستم که بتوانی دوستم داشته باشی،چه آرزوی محالی........

اما بدون همیشه در آرزوی همچین روزی دنبال سرنوشت خود پیش خواهم رفت تا روزی که.....خب عزیزم این نامه بدون جواب هم به پایان رسید منتظرم که روزی در جواب بنویسی "دوستت دارم"

                                            کسی که همیشه و در همه حال خواهان توست ....

برسد به دست دختر رویاهای سبز من....

81-9-3

به نام آنکه عشق آفرید و مهر و محبت را و در جوار آن وفای به عهد..

سلام عزیزم امید وارم حالت خوب باشد و هیچ گونه ناراحتی نداشته باشی .بعد از مدتها دوباره به روزهای رویایی و عشق خیالی خودم برگشتم ، روزهای خوبی داشتم ، در خیالم تو را عاشقانه می پرستیدم ، به تو عشق می ورزیدم خلاصه دوستت داشتم و همیشه تنها آرزویم رسیدن به تو بود .....اما چرا همه چیز یکدفعه تغییر کرد ،چرا نذاشتی عشق من یک عشق ابدی باشد ،چرا خیلی ساده همه چیز را تمام کردی ، چرا با گفتن یک کلمه همه چیز را به پایان رساندی ،آیا واقعا گفتن این کلمه اینقدر برای تو آسان بود که به سادگی به زبان آوردی...؟

عزیزم اینها را برایت می نویسم ، ولی احساس می کنم هیچ وقت به دستت نخواهد رسید ولی لا اقل سفره دلم را روی کاغذ بی زبان خالی می کنم .این نامه بدون جواب را برایت می نویسم تا بدانی که دوستت دارم و خواهم داشت و بفهمی که عشق پاک و رویایی نسبت به تو داشتم و تا روزی که زنده هستم هم خواهم داشت ، حتی اگر همیشه این جوابت باشد .باز هم میگویم و فریاد می زنم که دوستت دارم .

خب دختر رویا های سبز من بیشتر از این چشمانت را خسته نمی کنم و تو را تا نامه بعدی به خدای بزرگ می سپارم . کسی که همیشه و در همه حال خواهان توست.......

برسد به دست دختر رویاهای سبز من......

81-5-11

تو به من خندیدی و نمی دانستی

من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید سیب را در دست تو دید

غضب آلوده به من نگاه کرد سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

و تو رفتی و هنوز...

سالهاست که در گوش من آرام ، آرام

خش ، خش ،گام تو تکرار کنان می دهد آزارم

و من اندیشه کنان غرق این پندارم

که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت........                                                  به یاد..........

81-5-9

خسته ام من ،خسته ام من ، مثل مرغ بال و پر شکسته ام من

سالها کنج قفس نشسته ام من

خسته از دست غریبه خسته از هر آشنایمش

خسته از دور زمانه خسته از سهم خدایم   "ایرج"

چرا باید ناراحت بود ، تا کی باید ناراحت باشیم ، چه وقت باید ناراحت بشیم ، تا چه اندازه باید ناراحت شد و....؟اصلا زندگی و زنده بودن چه معنایی داره ؟ جز ناراحتی و خسته از زندگی پوشالی چه چیز نصیب ما خواهد شد ؟ ای کاش زندگی به خوبی قصه ها بود ، ای کاش زندگی به زیبایی گلهای بهاری بود ، ای کاش زندگی زلال و شفاف بود مثل آب ای کاش زندگی به سپیدی برفهای زمستان بود ف ای کاش زندگی همیشه بهاری بود ،بهاری به دور از هر خزانی ... ولی افسوس ، افسوس که همه خواسته ها در پشت دیوار آرزو و در شهر رویایی هستند و شاید هرگز بهش نرسیم اما....

اصلا خوشحال نیستم حالا چرا نمی دونم .. شاید تنها کسی که در رویای خودم دارم دختری است به نام ....... که اون هم زیاد بهش فکر نمی کنم یعنی میترسم نمی دونم چرا....؟  دوستش دارم اما .... به یاد رویاها و آرزوهام دوستتان دارم

81-04-10

در افق سرخ رنگ غمهایم بر روی قله تنهایی نشسته ام و چشمانم به اون دور دوراست و در دورترین نقطه پشت دیوار آرزو چیزی به جز غم و غصه و تنهایی نیست . ای کاش می شد این دیوار رویایی را شکست ، ای کاش می شد هیچ آرزویی نداشت تا بتوانیم ، کسی را دوست نداشته باشیم ، ولی افسوس آرزویی دارم برای رسیدن به چشمان نازت پس .... دوستت دارم.

در این غربت کده غریب کسی به فکر من نیست و تک و تنها با غمهای خودم کنار آمده ام .کاش می شد زندگی را تجربه نمی کرد ، کاش می شد کسی بود که دوستش داشت ، کاش می شد همدردی بود برای دردهای ما و ای کاش مرحمی بود برای زخمهای ما، ای کاش بود ولی افسوس.......

                            به یاد .....کسی که دوستش دارم 

اما....

به یاد کسی که هنوز دوستش دارم .....

دوستت دارم اما......